روایت دختری که با ریش پسرانه بازی استقلال را دید و‌ منقلب نشد

به گزارش خبر فوری خبرآنلاین: از جمعه گذشته در میان همه تصاویر دیدار استقلال پارس جنوبی یک عکس بیش از همه دست به دست شد. عکسی که هفته های قبل ورژن قرمزش را دیده بودیم و حالا دخترکی آبی پوش با شمایل مردانه نگاهها را به خود جلب کرد. او که دوستانش می گویند مدتهاست تصمیم داشته که حضور در ورزشگاه آزادی و تشویق استقلال از جایگاه هشت را تجربه کند حالا این تجربه را عملی کرده و با گریمی مردانه راهی استادیوم آزادی شده است؛ نامش سمیرا است و سال هاست به طور حرفه ای تکواندو کار می کند و یک فوتبالی پیگیر است. گفت و گوی خبرآنلاین با این دختر استقلالی را در ادامه بخوانید.*شنیدم ورزشکار حرفه ای هستی. 
بله. تکواندو کارم و از بچگی یعنی حدود 16 سال پیش به طور مستمر در این ورزش بوده ام.
*و علاقمند به فوتبال؟
فوتبال دیدن را خیلی دوست دارم؛ حتی همه فوتبال های روز اروپا را هم دنبال می کنم. 
*و استقلالی دو آتیشه؟
صدرصد! عاشق استقلال هستم.
*چه شد که به فکر رفتن به استادیوم افتادی؟
من همیشه دوست داشتم بازی تیمم را از نزدیک ببینم و هیجان حضور در جو استادیوم را تجربه کنم که خوشبختانه این اتفاق افتاد و واقعا هم در استادیوم هیجان عجیبی داشتم. برخلاف تصور خیلی ها جو استادیوم بد نبود که هیچ اتفاقا عالی بود. خیلی وقت بود به این فکر میکردم که بروم که بالاخره توانستم و خدا هم کمکم کرد.
*منقلب نشدی؟
نه اصلا! 
*احتمالا استرس زیادی داشتی؟
برای من هیجانش بیشتر از استرسم بود و همین کمکم کرد که استرس را از خودم دور کنم.
*در گیت های بازرسی به مشکل نخوردی و مشکوک نشدند؟
چرا؛ شک کردند اما خودم را نباختم و تا آخرین لحظه قوی جلو رفتم. فقط این که بعد از شادی هر گل مجبور بودم سکوت کنم کار سختی بود.
*یعنی حتی اطرافیانت هم نفهمیدند که دختری و گریم داری؟
چرا نیمه دومم چندتا از هوادارها متوجه شدند اما خوشبختانه همکاری کردند و اتفاقی نیفتاد.
*برای گریم چقدر هزینه کردی و اینکه به گریمور گفتی برای چه کاری می خواهی گریم شوی؟
من گفتم می خواهم بروم استادیوم و ایشان هم قبول کردند. هزینه اش هم خیلی زیاد نشد. 
*موهایت کوتاه بود؟
موهایم را کوتاه کرده بودم.
*لابد تصمیم سختی بوده اینکه موهایت را کوتاه کنی.
بله. چند ماهی بود که تصمیم گرفته بودم به ورزشگاه بروم و برای همین موهایم را در تمام این چندماه کوتاه نگه داشتم. البته کمی دیر برای رفتن تصمیم قطعی گرفتم.
*به نظرت این همه سختی ارزشش را داشت؟ 
بله واقعا می ارزید. فرصت زندگی محدود است و ورود به استادیوم کمترین حق یک خانم می تواند باشد و خدا را شکر که من توانستم بروم. گرچه من به آینده امیدوارم و امیدوارم که راه ورود برای خانم ها باز می شود و یک روزی با پوشش خودمان و به عنوان یک زن وارد آزادی می شویم.
*واکنش ها به کاری که کردی چگونه بود؟
اظهار نظرها خیلی خوب بود. من تقریبا خیلی از نظرات را خواندم. بیشتر آنها درباره جسارت بود و گرفتن حق و این که همه دوست داشتند جای من باشند. انتقاد هم بود که طبیعی بود.
*خانواده موافق بودند؟
تمام خانواده من استقلالی هستند. آنها خیلی استرس داشتند و سعی می کردند من را منصرف کنند اما پافشاری من آنها را قانع کرد و در نهایت برایم آرزوی موفقیت کردند.
*باز هم این اتفاق را تکرار می کنی؟
دوست دارم این بار قانونی بروم مخصوصا بازی های آسیایی استقلال را از نزدیک ببینم. ایران کلی دخترهای فوتبال دوست دارد و امیدوارم مسوولین این مجوز را به ما بدهند.
*و اگر قانونی نشد ؟
 من خیلی دوست دارم شهرآورد را از نزدیک ببینم.
ادامه خبر